We leven in een wereld met chaos en verdeeldheid. Of we spreken over de bloemen- en plantenwereld waar momenteel veel gebeurd of we hebben het over onze overheid. Er is veel van te zeggen. Om dit te kunnen volgen en begrijpen, proberen we structuur in onze gedachten te krijgen. Hoor je iets, dan denk je al snel 'o, dat hoort in dat hokje'. Niets is er menselijker dan een oordeel hebben over iets wat we zien. Niet iedereen ziet het grote geheel.

Er is veel te zeggen en te bespreken, maar dat is juist het punt. Velen halen meningen en feiten door elkaar en tijdens een gesprek kan er wrijving ontstaan. De kleur rood is rood en daar kun je geen blauw van maken. Wel kun je een mening hebben over dat iemand rood een mooie kleur vindt en iemand anders liever de kleur blauw ziet. Nu hebben we het over een kleur maar het wordt al spannender als we het over corona gaan hebben. Iets waar ik eigenlijk niet over wilde schrijven, maar je ontkomt er niet aan. Op de site van het 'Lareb' staat dat er inmiddels 622 doden zijn als bijwerking van de prikken. De ene noemt het een vaccinatie voor een ziekte die een pandemie heeft veroorzaakt en de ander wil er niets van weten. Tja, wat doet dit met u? Op radio en tv hoor je de getallen niet voorbij komen, terwijl de cijfers van een gerenommeerde instantie komen. Persoonlijk denk ik dat deze getallen nog wat aan de lage kant zijn.

Afgelopen week kregen we een bericht dat er bij mijn dochter op school een broertje van een jongetje in haar klas is overleden. Vijf jaar jong en dood gevonden door de vader in het bedje. De ergste nachtmerrie van iedere ouder. Ik denk dat we het hier met z’n allen wel over eens zijn. Hoe komt het dan toch dat we bij bepaalde onderwerpen met elkaar de verbinding hebben, met elkaar kunnen rouwen en mededogen hebben, terwijl er bij andere onderwerpen geen discussie mogelijk is. De een zegt die lamp is blauw en de ander noemt dezelfde lamp rood. En als je dan vindt dat er helemaal geen lamp nodig is, wordt het heel lastig in de discussie.

We leven in een klein landje met 17 miljoen inwoners. De een is vrouw en op haar mooist als de vrouwelijke energie sprankelt. Een mooie vrouw heeft een natuurlijke werking op een gezonde man. De ander is een man en heeft de juiste energie als hij man kan zijn. Ook dit lijkt een onbeheersbare situatie te worden. In plaats van evolutie lijkt het momenteel wel op een devolutie.

Er is een mooi lied geschreven over de 17 miljoen inwoners, we kennen het allemaal. Je kunt je afvragen waar we heen gaan. Gaan we leven in een mooi blauw land, waar iedereen het fijn heeft, zichzelf kan zijn en in vrijheid kan leven? Of wordt het een rode samenleving met veel agressiviteit? Dit zijn menselijk gedachten die in deze tijden als heel normaal worden gezien. Wij mensen maken ons zorgen en wij hebben vooroordelen en wij plaatsen mensen en dingen in hokjes. Tegelijk denk ik dat we met elkaar door een moeilijke tijd gaan om te leren hoe we het weer leuk kunnen krijgen.

Hierbij hebben we elkaar hard nodig. Probeer elkaar te helpen en ga in jouw positieve energie staan. Heb begrip voor elkaar en laten we als spirituele wezens het met elkaar leuk hebben voor de periode dat we hier zijn. Wees krachtig en laat weten wat jouw favoriete kleur is. Je verschuilen achter een regenboog van kleuren is niet een positieve en krachtige energie.