Dat er gaten getrokken worden in het beschikbare middelenpakket is voor meeste telers en adviseurs inmiddels wel duidelijk. Niet alleen in de glastuinbouw, ook in de vollegrondsgroenteteelt en akkerbouw vallen steeds meer (chemische) middelen weg. Op zich een positieve zaak, maar als er te weinig alternatieven uit de biocontrol voor in de plaats verschijnen dan neemt de druk op het resterende middelenpakket enkel toe en wordt resistentie in de hand gewerkt. Los van het feit dat er steeds meer beperkingen in het aantal toepassingen op het etiket worden opgelegd waardoor de puzzel nóg een tik ingewikkelder wordt.

Dat maakt dat toepassen en adviseren van gewasbescherming nooit saai zijn, maar het moet ook niet te gek worden, en dat lijkt inmiddels wel het geval. Dit geluid dringt inmiddels ook door tot de landelijke politiek en hopelijk leidt dit tot een sterkere overtuiging dat het toelatingsbeleid zal moeten worden aangepast aan de behoeften van vandaag en morgen waarin veilige en groene middelen naast de basis van biologische bestrijding een belangrijke rol kunnen spelen. Dat zal in een samenspel moeten resulteren van zowel nationale als Europese wetgeving, al dan niet in een Europa op twee snelheden.

De Nederlandse overheid zal hier zijn nek uit moeten steken samen met de voorzitter van de EU per 1-1-2022; Frankrijk. De implementatie van de Farm 2 Fork strategie geeft momentum en dat zal onze overheid met overtuiging moeten aanpakken. Weg met de huidige voorzichtige houding, de transitie naar een duurzame teelt vraagt ook een overheid die over haar schaduw durft te stappen.

In het Uitvoeringsplan 2030, wat de weg naar een duurzame gewasbescherming met minimale uitstoot naar het milieu en verbinding met de natuur per 2030 voor staat, zijn grote ambities verwoord door overheid en ketenpartijen. Zonder een robuust en toekomstbestendig middelenpakket zijn deze doelen niet goed haalbaar en het is veel sneller 2030 dan je denkt kan ik je vertellen. De nood wordt in praktijk op korte termijn niet lager, maar op langere termijn kan het de ontwikkeling naar een duurzame agrarische sector, zowel financieel als milieutechnisch, blokkeren. Hoogste tijd dus om nu te acteren. Ik ben benieuwd wat het nieuwe kabinet hierin zal gaan betekenen…