We leven in een interessante tijd. Jaren geleden heb ik een boek gelezen met de titel ‘De hele olifant in beeld’.  Het boek maakt de combinaties tussen de wetenschap, religie en natuur. Vanuit welk perspectief kijk je naar iets. Vaak is iets heel anders als wat je denkt dat het is en dan vraag je jezelf later wel een af, “waarom” of “hoe dan” ?!

Zo leven we op dit moment in een tijd van grote verandering. Dusdanig grote veranderingen dat ze in de geschiedenisboeken zullen worden opgenomen. Dit alles mogen wij meemaken. Enkele actuele termen, voor de één bekender dan voor de ander, zijn;

• Gebruik je QR in plaats van je IQ
• Lidmaatschap opzeggen voor 1 oktober
• Boeren onteigenen van land
• Als je technocraat bent heb je juridisch geen mensenrechten meer
• Digitaal veilen van planten
• Je zult niks hebben maar gelukkig zijn
• De rechtstaat ( democratie ) bestaat niet meer

Dit zijn allemaal korte zinnen waar je lange tijd over kunt discussiëren.  En wat is er nu leuker dan over zaken te discussiëren?! Echter lijkt het erop dat dit leuke deel grotendeels is weggevallen. Tijd en ruimte voor overleg is er vaak niet meer en vele hebben een mening waarbij ze denken dat dit de enige mening is. Er wordt veel aandacht besteed aan discriminatie terwijl dit iets is wat iedereen doet en standaard in ons systeem zit. Echter hebben de emoties de overhand gekregen en het rationele deel wordt veelal niet meer gebruikt. Ruimte voor feiten, cijfers en moraal is ver te zoeken. Een compliment voor elkaar is zeldzaam geworden want dat past niet in de huidige fase waarin we zitten.  

Met dit alles in beeld moest ik dus denken aan het boek. Uiteindelijk is alles een cyclus van komen en gaan. Zo hebben we allemaal hetzelfde einddoel. Alles heeft een houdbaarheid en aan het einde van de houdbaarheid komt er chaos. Chaos is een term die vaak gezien wordt als iets negatiefs terwijl de definitie van chaos is  ‘de dynamiek van de verandering’. Dit hoeft niet per definitie negatief te zijn, dit kan iets heel moois zijn.